به گزارش عَیّوق، همزمان با سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران، «کاروان هم‌خوان» شامل دو کتابخانه‌سیار پیک صبا و پیک دانایی، سفری تازه به دل محلات حاشیه شهر تبریز داشت؛ سفری که نه‌تنها کتاب، که شادمانی، مهارت، قصه و مشارکت اجتماعی را نیز با خود به همراه آورد و فضاهای شهری را برای چند ساعت به فضاهای سرشار از نسیم دانایی و شوق خواندن تبدیل کرد.
کتابخانه هایی که به جای انتظار، خود به میان مردم می‌روند
کتابخانه‌های سیار، که سال‌هاست به‌عنوان بخشی از خدمات کتابخانه‌های عمومی در تبریز فعالیت دارند، امسال در هفته کتاب حضور پررنگ‌تری در محلات حاشیه شهر داشتند. این حضور نشان داد که ارائه خدمات فرهنگی در بستر محلات، به‌ویژه در مناطق کم‌برخوردار، همچنان می‌تواند یکی از مؤثرترین راه‌های گسترش عدالت فرهنگی باشد. کتابخانه‌ای که از چهاردیواری خود بیرون می‌آید و در دل محلات مستقر می‌شود، دسترسی مردم به منابع و برنامه‌های فرهنگی را تسهیل و ارتباطی مستقیم میان شهروندان و کتابخانه‌ها ایجاد می‌کند؛ ارتباطی که اغلب در ساختارهای سنتی کمتر شکل می‌گیرد.
در توقف «کاروان هم‌خوان»، استقبال کودکان تصویری واضح از کارکرد اجتماعی کتابخانه‌های سیار ارائه داد. به محض رسیدن خودروها، جمعی از کودکان با شوق اطراف آن جمع می شدند و فضای محله رنگ و بوی فرهنگی تازه‌ای به خود گرفت. این استقبال نشان داد که برای بسیاری از کودکان، کتابخانه سیار دری به یک دنیای جدید است؛ دنیایی که در آن قصه‌ها جان می‌گیرند، رنگ‌ها معنا پیدا می‌کنند و تجربه یادگیری با هیجان و مشارکت همراه می‌شود.
قصه، رنگ و بازی؛ تجربه‌ای فراتر از امانت کتاب
برنامه کتابخانه‌های سیار در این یک هفته فقط به ارائه کتاب محدود نبود. قصه‌گویی برای گروه‌های مختلف سنی، جمع خوانی کتاب، شعرخوانی، ساخت کاردستی، رنگ‌آمیزی، بازی‌های فکری، آشنایی با مهارت‌های مطالعه، و معرفی کتاب، بخشی از فعالیت‌هایی بود که در فضای باز محلات اجرا شد.
خانواده‌ها نیز در این برنامه مشارکت فعال داشتند؛ برخی به تماشای شور کودکانشان می‌نشستند و برخی دیگر خودشان کتابی از قفسه‌های سیار انتخاب می‌کردند.
کاروان هم‌خوان؛ تجربه‌ای نو از عدالت فرهنگی و نشاط در دل محلات
حضور کتابخانه‌های سیار در محلات کم‌برخوردار حاشیه تبریز، جایی که کودکان و نوجوانان معمولاً دسترسی کمتری به محتوا و برنامه‌های فرهنگی دارند، فرصتی برابر برای تجربه کتاب، بازی‌های فکری و فعالیت‌های گروهی فراهم کرد؛ تجربه‌ای که بسیاری از کودکان برای نخستین بار آن را لمس می‌کردند. این اقدام، چهره‌ای عینی از سیاست «عدالت فرهنگی» را به نمایش گذاشت و امیدی تازه در دل خانواده‌ها آفرید؛ امید به اینکه هیچ کودک تبریزی از دنیای کتاب جا نماند. استقبال گرم مردم و همراهی صمیمانه کتابداران نیز، نشانه‌ای روشن از شکل‌گیری وفاق اجتماعی در مسیر ترویج مطالعه بود؛ وفاقی که می‌تواند آینده‌ای روشن‌تر برای فرهنگ شهر رقم بزند.
هفته کتاب شاید به پایان رسیده باشد، اما آثار کاروان «هم‌خوان» در ذهن کودکان، نوجوانان و خانواده‌ها همچنان باقی مانده است. این تجربه نشان داد که هم‌خوان شدن می‌تواند نقش پیونددهنده مردم با یکدیگر و با فرهنگ شهر و کشورشان را ایفا کند، زمینه‌ساز رشد اجتماعی و امید در دل محلات باشد و به ایجاد نگرش‌های مثبت نسبت به حل مشکلات جامعه از جمله آسیب‌های اجتماعی و زیست محیطی کمک کند، تا در مقیاسی بزرگ‌تر، فرهنگ، همبستگی اجتماعی و مسئولیت‌پذیری در برابر مسائل جمعی تقویت شود.
