عیوق– یادداشت: حضرت محمد(ص) می‌فرمایند: افراد بزرگوار زنان را گرامی می‌دارند و فرومایگان ایشان را خوار می‌كنند…
پرسیدم چطور شده طرفدار جوراب مشكی شدی؛ تو كه می‌گفتی وقتی جوراب مشكی می‌پوشی احساس خفگی می‌كنی؟!
گفت: در یكی از ادارات كه جورابم كمی رنگش روشن بود یكی از مسئولین متوجه شده و پشت سرم حرف درآورده بود كه خانم‌های خبرنگار جوراب رنگ پوست می‌پوشند و در محیط اداری پایشان را روی پایشان می‌گذارند و می‌نشینند!!
پوزخندی زدم و به شوخی گفتم گیریم جورابت جلف بوده و چندان مناسب محیط اداری نبود حالا چكار به نشستن تو داشت؛ مثل اینكه بخشنامه جدید آمده و هنگام نشستن نباید پایمان را روی پایمان بگذاریم و از آنها نحوه نشستن قانونی خانم‌ها را بپرسیم و بعد بنشینیم.
او هم خندید و گفت: چاره چیست بعد از این همین كار را می‌كنیم.
آن روز جوراب دوستم و نحوه نشستن او در محیط اداری سوژه خوبی برای خنده ما شده بود اما در پس آن تلخ خنده ها، دردهای عمیق فرهنگی جامعه ما نهفته بود. دردهایی كه بیشتر بر تن زنان جامعه می‌نشست و ذره ذره غرور و حیثیت آنها را به باد فنا می‌داد.
اتفاق مشابه دیگری چندی پیش در یكی از نشست های خبری رخ داد و خبرنگاران نیم ساعتی منتظر ورود ریاست سازمان در جلسه بودند كه یكی از معاونان وی در حالی كه همه خانم‌های خبرنگار حاضر در جلسه در حد متعارفی حجاب خود را رعایت كرده بودند، با لحن تحقیرآمیزی به بانوان تذكر داد كه حجاب خود را رعایت كنید كه آقای دكتر … دارند تشریف می آورند و خواهران محترم شان ایشان را باید در نظر گیرند! و رفتارهای توهین آمیز دیگری كه بارها و بارها در جامعه اتفاق می افتد و كم كم به یك عادت بلكه فراتر از آن تبدیل به فرهنگ شده است.
آنچه از ظواهر امر پیداست مردان جامعه ما این حق را پیدا كرده‌اند كه به بهانه وجوب پوشیدگی بیشتر بانوان و تنها به این دلیل كه مرد هستند از سرتا پای خانم‌ها را ورانداز كرده و رنگ جوراب او را از لابه‌لای كفش او تشخیص داده و با جسارت هر چه تمام تر برچسب بی‌حیایی و بی‌عفتی بر او زنند.
غافل از اینكه همین جسارت و بی مبالاتی برخی از مردان، خود مصداق بارز بی حیایی و بی عفتی بوده كه تبعات به مراتب بدتری از بدحجابی بانوان در جامعه به جای گذاشته است. البته ذكر این مسائل به معنی مخالفت با رعایت حریم حجاب و پوشش مناسب از سوی بانوان نیست اما آنچه بیشتر فرهنگ جامعه ما را آزار می‌دهد و در بسیاری موارد موجب كژفهمی و سوء استفاده رسانه‌های بیگانه می‌شود كوته فكری جاهلان مقدس مآب در برخورد با مقوله بدحجابی در جامعه است كه همواره نتایج عكس داشته و حتی موجب تنفر و انزجار بانوان از حجاب به دلیل همین برخوردهای تحقیرآمیز و به قول كوچه بازاری‌ها نگاه های آقابالاسری در هر محفل و مجلسی نسبت به بانوان می‌شود.
در مقطع كنونی هر جا صحبت از كار فرهنگی می‌شود تمام توجه متولیان فرهنگی جامعه به یك مقوله یعنی بی‌حجابی و یا بدحجابی خانم‌ها جلب می‌شود و كوچكترین تلاشی در جهت بالا بردن سطح فكری و فرهنگی مردان جامعه صورت نمی‌گیرد.
انگار متولیان فرهنگی جامعه ما كاری جز نگاه كردن به نامحرمان ندارند تا شاید بتوانند با تلاش‌هایی كه صورت می دهند تار مویی بیرون زده از روسری دختركی را كشف كنند و با نامناسب‌ترین لحن و شیوه به او تذكر دهند و بدینوسیله به وظایف فرهنگی خود عمل نموده و امر به معروف و نهی از منكر را در جامعه جاری كنند!
البته رفتارهای توهین آمیز نسبت به بانوان تنها به تذكرهای بی‌مورد و بیش از حد لازم درباره رعایت حجاب خلاصه نمی‌شود و عرصه‌های مختلف جامعه ما جولانگاه مردانی شده است كه افتخاری جز مرد بودن ندارند و گاه و بیگاه زنان را فقط به این دلیل كه زن هستند مورد تمسخر، تحقیر و آزار و اذیت روحی و جسمی قرار می‌دهند.
در جامعه ما زنان را زنده به گور نمی‌كنند اما هنوز فیلمسازان ما هیچ ابایی ندارند از اینكه عنوان سخیف «ضعیفه» را در مورد زنان بكار برند.
در جامعه ما زنان را زنده به گور نمی‌كنند اما مردان جامعه ما حتی رانندگی بانوان در داخل شهر را هم برنمی‌تابند و با كشیدن لایی؛ جیغ زدن در مقابل زنان راننده و استفاده از الفاظ ركیك در پیش روی آنها مردانگی خود را به اثبات می‌رسانند!
در جامعه ما زنان را زنده به گور نمی‌كنند اما انتشار تحقیرآمیزترین جك‌ها در مورد زنان و دختران آنقدر عادی و رایج شده است كه گوی سبقت را از فاجعه بارترین نژادپرستی‌های تاریخ جهان ربوده است.
با این اوصاف آیا بهتر نیست به جای کلینیک ترک بی حجابی و یا حداقل همراه آن کلینیک ترک چشم چرانی، ترک بی احترامی و ترک اهانت به بانوان هم در کشور راه اندازی شود.
آیا برخی از مردان و پسران جامعه ما اگر نیاز به چنین کلینیکی هم نداشته باشند، به آموزش رفتارهای صحیح و متمدانه تر اجتماعی در برخورد با بانوان که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند ندارند؟!
آیا برخی از مسوولان فرهنگی ما نیاز به فهم این موضوع که هر بانویی می‌تواند دختر، خواهر و مادر خود او باشد، ندارند؟! آیا اصلا برخی از مردان جامعه ما نحوه رفتار با دختر، خواهر، همسر و مادر خود را به عنوان یک زن و بانو و مهمتر از آن به عنوان یک انسان یاد گرفته‌اند؟!
با این اوصاف آیا بی‌انصافی نیست به بانوان بدحجاب و البته زخم خورده این جامعه نگاه مجرمانه و در بهترین شرایط بیمارگونه شود و آنها در کلینیک اینچنینی ترک داده شوند؟!! اینها چه چیز را می خواهند در این کلینیک ترک کنند؟! می شود کمی دقیق تر شان نزول چنین کلینیکی شرح داده شود؟!
انگار چاره‌ای نیست جز اینكه منتظر قیامت باشیم تا این تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها علیه زنان در سراسر این كره خاكی تمام شود و آیه «وَإِذَا الْمَؤُودَةُ سُئِلَتْ به ای ذنب قتلت…» تحقق یابد.
